Jólasaga

Jæja, best að láta hana vaða til að létta fólki lund í undirbúningi jólanna. 

        Ekki fyrir löngu, á mælikvarða jólanna, kom upp svolítið vandamál.  Jólasveinarnir voru flestir komnir til byggða að sinna sínum uppáhaldserindum.  Í helli sveinanna voru hins vegar veikindi og Kertasníki, sem síðastur kemur á aðfangadag, gekk illa að fá aðstoð við að búa sig til ferðar.  Það styttist í að sveinki þyrfti að drífa sig á stað og hann var orðinn frekar stressaður.  Grýla kom í heimsókn sem hafði ekki önnur áhrif en að stressa sveinka enn meira.  Hinir bræðurnir höfðu tekið vélsleðana sem voru í lagi en sá síðasti var bilaður.  Hreindýrin voru upp við Kárahnjúka og hreindýrasleðinn hafði ekki fengið neitt viðhald í 17 ár.  Með nokkur farlama hreindýr fyrir sleðanum, sem ekki nenntu burtu sökum elli, fór sveinki að hlaða á sleðann sem brast undan þunganum og allt fór út um allt.  Kertasníkir æddi inn til að fá sér hálfkaffi (kaffi og viský).  Hann komst að því að einhver hafði drukkið allt viskýið og ekkert annað vín til.  Kaffibollinn fór í gólfið og brotnaði þannig að brotin fóru út um allt gólf.  Þegar sveinki ætlaði að sópa þeim upp sá hann að mýsnar höfðu nagað hárin af kústinum.  Þá er  bankað á hellisdyrnar.  Í brjáluðu skapi æðir sveinki til dyra.  Þar fyrir utan stendur engill með jólatré.    

- Hvar viltu að ég setji tréð? spurði engillinn.         

   

 Og þannig kom það til vinir mínir, að engillinn er á toppi jólatrésins.