Fęrsluflokkur: Dęgurmįl

Bjarndżr ķ Fljótavķk e. Jósef Hermann Vernharšsson

Endurbętur į Brekku 2004 022Jósef Hermann Vernharšsson viš sumarbśstaš sinn į Brekku ķ Fljótavķk

 

Eftirfarandi frįsögn skrįši fašir minn, Jósef Hermann Vernharšsson af komu bjarndżrs ķ Fljótavķk voriš 1974.

Žaš var įriš 1974, 18 maķ sem nokkrir ašilar, Jón Gunnarsson, Ingólfur Eggertsson og Helgi Geirmundsson fóru į bįtnum Sigurši Žorkelssyni til Fljótavķkur,  meš vél til aš setja ķ jeppa sem stóš viš neyšarskżli Slysavarnarfélagsins og var notašur til aš flytja farangur sem fólk hafši meš sér, fram aš sumarbśstašnum sem byggšur var į Atlastöšum nokkrum įrum fyrr. Meš žeim ķ för var kona Ingólfs, Herborg, sonur žeirra Höršur (f. 6.jślķ 1958,15 įra), sonur Helga, Helgi (f. 22.febrśar 1963, 11 įra) og sonur Jóns, Magnśs (f. 6.des. 1963, 10 įra).
 
Eftir landtöku héldu žau rakleišis fram aš Atlastöšum til aš taka upp   nesti og hita kaffi fyrir hópinn. Žeir dröslušu vélinni ķ land og upp ķ jeppann,  en žegar žeir voru langt komnir aš tengja vélina, lķtur  Jón upp śr vélarhśsinu og segir viš félaga sķna, “nei sjįiši nś žennan”, žegar žeir lķta upp, sjį žeir hvar fullvaxinn ķsbjörn stendur skammt frį žeim. Og nś voru góš rįš dżr! Žaš var žeim til bjargar aš björninn var jafn hissa og žeir og žannig gafst žeim tóm til aš skjótast inn ķ skżliš og grķpa meš sér byssu sem žeir höfšu haft meš sér, en skotin voru ķ ślpu sem var nešar į kambinum.
Björninn var hinn rólegasti og kannaši svęšiš, hnusaši af śtvarpi sem var žar ķ gangi, įt appelsķnur sem voru ķ poka į kambinum og rįfaši sķšan dįlķtiš um.
 
Žegar žessi staša var komin upp var śr vöndu aš rįša. Von var į drengjunum til baka aš kalla į žį ķ mat og hvaš myndi žį verša um žį ef žeir hefšu mętt birninum. Ekki er hęgt aš lżsa ķ oršum žeirri sįlarangist sem greip mennina ķ skżlinu mešan žessi atburšarrįs įtti sér staš, ef dżriš rįsaši frį ķ įttina aš bśstašnum. Ręddu žeir saman um hvaš skyldi taka til bragšs. Ekki mįtti tala, ganga um eša horfa śt um gluggann, žvķ žį gęti bangsi oršiš žeirra var.
 
Talstöš var ķ skżlinu og kallaši Jón į loftskeytastöšina į Ķsafirši og baš um ašstoš. Žess mį geta aš žegar Jón var bśinn aš hafa samband viš Ķsafjörš,
kallaši loftskeytastöšin į Siglufirši ķ hann og sagši honum aš hann mętti ekki nota talstöšina nema ķ neyšartilfellum.
 
Į Ķsafirši var kallaš eftir flugvél ķ eigu Haršar Gušmundssonar flugmanns, en  hśn žurfti mjög stutta lendingarbraut.
 
Ķ millitķšinni hafši Helga tekist, eftir aš bangsi rįfaši ašeins frį skżlinu, aš nį ķ ślpuna meš skotunum og koma skoti į hann, eftir žaš voru dagar
hans žar meš taldir og var žvķ öllu hęttuįstandi aflżst. En žrįtt fyrir žaš kom flugvélin meš frétta og sjónvarpsmenn og lenti rétt nešan viš sumarbśstašinn.
 Žeir komu heim aš hśsinu og hittu žar fyrir Boggu og strįkana og spuršu hana eftir ķsbirninum sem hafši veriš drepinn žar. Hana rak ķ rogastans, hśn vissi  ekki til aš svo vęri  og spurši žį hvort žeir vęr ekki meš öllum mjalla. Skömmu sķšar komu bjarndżrsbanarnir heim aš bśstašnum og kom žį allur sannleikurinn  ķ ljós. Žegar björninn var krufinn kom ķ ljós aš ķ maganum var ekkert nema appelsķnurnar sem hann hafši étiš.
 
Til fróšleiks mį geta žess, aš žegar Helgi var kominn nišur į bryggju snemma um morguninn, fęr hann žį hugmynd aš gott vęri aš hafa skotfęri meš, en byssan var um borš ķ bįtnum. Hann snżr žvķ til baka heim til sķn og sękir skotin og setur žau ķ ślpuvasann en, aš öllu jöfnu var byssa ekki höfš meš ķ slķkar feršir. (Einnig var sś saga sögš um Ingólf, aš žegar hann hafši augnsamband viš bjössa, leysti hann vind svo hressilega aš bjössi fékk hįlfgert ašsvif og žess vegna fengu žeir svigrśm til aš komast ķ skżliš.  


mbl.is „Harma ķsbjarnardrįpiš"
Tilkynna um óvišeigandi tengingu viš frétt

Mešan viš fullmönnum ekki leikskólana, falla ašrar hugmyndir um sjįlfar sig

     Ég į svolķtiš erfitt meš aš skilja hvert žęr stöllur Sigrśn Elsa Smįradóttir og Bryndķs Ķsfold Hlöšversdóttir hafa veriš aš fara ķ fjölmišlum undanfarna daga.  "Mömmugilda" er titill į pistli Bryndķsar ķ Fréttablašinu föstudaginn 7. mars.  Hśn finnur heimgreišslum til foreldra allt til forįttu.  Žaš er veriš aš binda konur heima "į bak viš eldavélina" eins og einn fyrrverandi rįšherra komst aš orši fyrir nokkrum įrum sķšan.  Er įlitiš į sjįlfsmati kvenna ekki meira?  Var barįtta raušsokknanna til einskis?  Var kvennalistinn flopp?  Borgarstjórinn er mįlašur upp sem karlrembusvķn, sem telur aš staša konunnar sé inni į heimilinu.  Viš sama tón kvešur ķ grein Sigrśnar Elsu ķ Morgunblašinu žennan sama dag, "konurnar heim og ekkert vesen".  Sś hugmynd aš greišslujafna žjónustuna, burtséš frį žvķ hver veitir hana er aš mörgu leyti góšra gjalda verš.  En hśn leysir ekki vandann ein og sér.  Ég veit, aš konur eru sem betur fer fęstar meš svo lķtiš sjįlfsmat, aš žęr geti ekki meš glans, veriš į vinnumarkašnum, eignast öll žau börn sem žęr langar til, og nś, žökk sé borgarstjóra, veriš heima meš žau (eša śtvegaš sér śrręši į eigin spżtur) eins lengi og žęr langar til.  Og hver segir aš žetta geti ekki eins veriš faširinn?  Hefur žetta kannski eitthvaš meš launajafnrétti aš gera?  Žaš sem mįliš snżst um, er aš aš er veriš aš gera fólki kleift aš finna önnur śrręši.  Greišsla upp į 50.000 į mįnuši gęti kannski gert žaš kleift fyrir einn eša fleiri aš fį sér a-pair, eša ömmu/fręnku sem hętt er aš vinna.

 

     Stašreyndin er sś, aš žó oršin séu falleg um aš žaš žurfi fleiri leikskólaplįss, fjölga śrręšunum, žį er veruleikinn ekki eins fallegur.  Žaš er ekki nóg aš fjölga leikskólaplįssum og dagmęšrum, žaš žarf aš manna žaš sem fyrir er.  Og į mešan žeir leikskólar sem fyrir eru, eru ekki fullmannašir og senda žarf börn heim ķ hverri einustu viku, žį er enginn tilgangur meš žvķ aš hraša uppbyggingu nżrra.  Leikskóli er ekki bara hśs/steinsteypa, leikskóli er aš stęrstum hluta fólk, og žegar žaš fęst ekki, žį er byggingin tilgangslaus og bišlistarnir lengjast eftir sem įšur.


Reynisvatnsįs

            Ég held aš Reykjavķkurborg sé aš lęšupokast eitthvaš meš ašalskipulagiš įn samrįšs viš ķbśana.  Ég beiš ķ vor (frį žvķ aš fyrstu fréttir bįrust af yfirvofandi byggingarįformum) eftir žvķ aš viš fengjum kynningu og tękifęri til aš koma meš athugasemdir.  Sķšan kom fréttin ķ Morgunblašinu į mišvikudaginn, auglżsa į lóširnar ķ nęstu viku.  Ég verš aš višurkenna aš mér brį svolķtiš viš.  Ég mundi nefnilega ekki til aš žetta hafi veriš į ašalskipulagi žegar viš keyptum hér ķ febrśar 2005.  Žvķ hringdi ég nokkur sķmtöl og spuršist fyrir.  Ég fékk žau svör aš žetta hefši jś veriš auglżst og ein athugasemd borist frį Skógrękt rķkisins.  Hvar auglżsingin var birt og hvenęr veit ég ekki, en mitt nęsta skref er aš athuga žaš.  Žaš var allavega ekki eins vel auglżst og fyrirhuguš bķlastęši hér viš blokkina.  Einnig var mér sagt aš borginni bęri aš auglżsa breytingar į ašalskipulagi, og fara meš žęr breytingar ķ grenndarkynningu.  En nś er bśiš aš breyta ašalskipulagi og svęšisskipulagi, og enginn vissi neitt.      

            Ein  af įstęšum žess aš ég fluttist hér ķ Grafarholtiš var aš hér var ég ķ nįlęgš viš nįttśruna og žetta byggingarland viš Reynisvatnsįs er dįgóšur partur af žvķ śtivistarsvęši sem ég og mķn fjölskylda notum okkur.             

            Žvķ spyr ég: Af hverju žarf aš fórna landsskika sem bśiš er aš leggja vinnu ķ aš gręša upp, žegar nóg er af byggingarlandi annars stašar?  


Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband